„Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat ja wysiadam, na pierwszej stacji, teraz tu… ” – śpiewa Anna Maria Jopek.
Wiem , gdzie znajduje się ta „pierwsza stacja”. Można tu całkowicie zgubić zasięg, nie tylko ten telefoniczny, a potem leżąc na trawie szukać „dziur w niebie”, chłonąć magię minionych lat.
Muzeum Wsi Kieleckiej – Park Etnograficzny w Tokarni jest położony ok. 20 km od Kielc w stronę Krakowa. Zajmuje aż 65 hektarów, ulokowany w ramionach kapryśnej Czarnej Nidy, otoczony lasem i połaciami pachnących łąk. Ulokowano tu ok. 80 unikatowych obiektów ludowej architektury drewnianej, datowanych od XVII i początków XX wieku: chałupy, młyny wietrzne i wodne, dwór, stodoły i spichlerze. Zaaranżowano w nich ekspozycje obrazujące życie na dawnej kieleckiej wsi i małym miasteczku. W domu ze Skorzowa urządzony został gabinet lekarza, naprzeciwko niego znajduje się apteka, a w niej między innymi urządzenia do wyrabiania „pigułek”. W południe usłyszycie dźwięki dzwonu na przykościelnej dzwonnicy, nieopodal kościoła z Rogowa znajduje się także uroczy sklepik kolonialny. Koniecznie odwiedźcie atelier fotografa i dom ubogiego żydowskiego krawca. W chałupie zielarki delektujcie się zapachem zebranych latem ziół: mięty, dziurawca i rumianku. Nie dziwcie się jeśli podczas spaceru spotkacie wędrujące stadko owiec i kóz, albo usłyszycie donośne gęganie i gdakanie. W skansenie mieszka wiele zwierząt, także krowy i konie.
Piękne plenery Parku Etnograficznego w Tokarni docenili filmowcy, tutaj powstały kadry do tak znakomitych produkcji filmowych jak „Papusza”, „Śluby Panieńskie”, „Syzyfowe prace” i „Wołyń”.
Samodzielne zwiedzanie ułatwia bezpłatna aplikacja na systemy mobilne do pobrania ze strony (slider) www.mwk.com.pl.
Zatrzymajcie świat, odwiedźcie miejsce, w którym czas się zatrzymał, bo „…życie po to przecież jest, aby pożyć”.
